ரெட்டை சடை மெசேஜ்

போன வாரம்ன்னு நினைக்கிறேன். மைதிலி மிராவுக்கு ரெட்டை சடை போட்டுக்கொண்டு இருந்தாள். மிராவுக்கு தலை வாரிக்கொள்வது என்பது கொஞ்சம் கூட பிடிக்காத விஷயம். ஏதாவது பிரச்சனை செய்து கொண்டு தான் தலை வாரிக் கொள்வது அவளது வழக்கம்.

அப்படித்தான் அன்று ஒரு வழியாய் தலைவாரிக்கொள்ள சம்மதித்தாள். குறுக்கில் ஏதாவது யோசித்து அவளுக்கு மனம் மாறிவிடக் கூடாது என்பதால், மைதிலி என்னை ஏதாவது பேச்சு கொடுக்க சொன்னாள்.

(நானும் அப்படி தான் மெதுவாய் ஆரம்பித்தேன்)

நான்: மிரா... உன் தலை முடி இவ்வளவு நீளமா இருக்குதே. சூப்பர்டா தங்கம்.

மிரா: Thank you அப்பா.

(இந்த சாக்கில் லைட்டாக ஏதாவது மெசேஜ் சொல்லாம்ன்னு தோன்றியது)

நான்: செல்ல குட்டி... உன் தலை முடி ஏன் தெரியுமா நீளமா இருக்கு?

....
(அவளுக்கு ரொம்ப டைம் குடுக்காமல், நானே பதில் சொன்னேன்... ஏன்னா என் மெசேஜ் அவளுக்கு போகனும் இல்ல? இல்லன்னா அவள் சொல்லுறது தான் சரி என்னை ஒத்துக்கொள்ள வைப்பாள். எதுக்கு நமக்கு வம்புன்னு அவசர அவசரமாக பதில் சொன்னேன்)
....

நான்: ஏன்னா... நீ நிறைய Vegetables சாப்பிடுற இல்ல? அதனால தான் இவ்வளவு நீளமா வருது. அதுனால இன்னும் நிறைய Vegetables சாப்பிடனும்... புரியுதா?

(அவள் என்னை அப்படியே நக்கலா பாக்குறது போல இருந்தது. அவளுக்கு நம்பிக்கை வர்ற மாதிரி தெரியல... அதனால என்னை ஒப்பிட்டு (Compare) அவளுக்கு சொன்னா, அவள் நம்பிடுவாள்ன்னு இப்படி கேட்டேன்)

நான்: சரி... அப்பா முடியை பாத்தியா... ரொம்ப short-ஆக இருக்கு இல்ல? ஏன் தெரியுமா? அப்பா Vegetable சாப்பிடுறது கிடையாது இல்ல... அதுனால தான். இனிமே நான் ஒழுங்கா சாப்பிடப் போறேன்... எனக்கும் நீளமா முடி வளரப்போகுதே...

(இப்படி அவளுக்கு என்னை ரோல் மாடலாக காட்டினால், அவளுக்கு Vegetable மேல நம்பிக்கை வரும்ன்னு பாத்தேன். ஆனா அதுக்கு அவ சொன்னா...)

மிரா: ஹய்யோ டாடி... அதுனால இல்ல... நீங்க Great Clips கடையில முடி வெட்டிக்கறீங்க இல்ல? அதுனால தான் உங்க முடி Short-ஆக இருக்கு. ஹைய்யோ.. ஹயையோ... அம்மா... இது கூட அப்பாவுக்கு தெரியல. Come on dad.

நான்: அதாவது...அதாவது... ஆமாம்மா... கரக்ட்.

(வேற என்ன சொல்லுறது? - நல்ல வேளை மைதிலியும் அவளுக்கு தலை வாரி முடித்திருந்தாள். நானும் ஆளை விடு சாமின்னு Escape. இவளுக்கு இனிமே மெசேஜ் சொல்லுற வேலையே வச்சுக்க கூடாதுன்னு முடிவு செய்து விட்டு யோசித்தேன். இவளுக்கு எப்படி தெரியும்... அப்போ தான் நியாபகம் வந்தது. ரெண்டு மாசத்துக்கு முன்னாடி Great Clips கடையில முடி வெட்ட போன போது அவளையும் கூட கூப்பிட்டுக் கொண்டு போயிருந்தேன். அந்த சைக்கிள் கேப்புல இந்த எலி முடி வெட்டுவதை பார்த்து விட்டிருக்கிறது!!)

ஒரு குல்பி ஐஸும் மனோகரனும்...

சென்ற வாரம் நாங்கள் அனைவரும் Canada-வில் இருக்கும் Vancouver நகருக்கு சுற்றி பார்க்கச் சென்றிருந்தோம். அப்போது அங்கே உள்ள Punjabi Market-க்கு செல்ல நேர்ந்தது. அங்கே உள்ள ஒரு கடையில் நம்ம ஊரில் புகழ் பெற்ற குல்பி ஐஸ் இருந்தது.

குல்பியை பார்த்ததும், ”அப்பா ப்ளீஸ் எனக்கு வாங்கி தாங்க” என்று நச்சரித்தாள் மிரா. எனக்கும் அதை பார்த்ததும் வாய் நம நம என்று இருந்ததால், சரி வாங்கலாம் என்று முடிவு செய்தேன். அப்போது எனக்கு கிடைத்த பல்பு தான் இந்த Blog.

மிரா: அப்பா எனக்கு இந்த Green color குல்பி வாங்கி குடுங்க... ப்ளீஸ்...

நான்: அது வேணாம் மிரா.. அதை விட சூப்பரா அங்க பாரு Stawberry குல்பி இருக்கு அதை வாங்கிக்கோ என்றேன்.

மிரா: ம்ஹும்... எனக்கு இது தான் வேணும்.

நான்: அதான் ஏன்னு சொல்லு...

மிரா: (கொஞ்சம் கூட யோசிக்காமல் சொன்னாள்) டாடி... Look. இந்த பெட்டில இருக்குற பொண்ணு பச்சை கலர் ஐஸ் தான் சாப்பிடுறா... அதுனால எனக்கு இது தான் வேணும். (இங்கே கீழே இருக்கும் படம் அங்கே உள்ள ஐஸ் பெட்டியிலும் பெரிதாக்கி போடப் பட்டு இருந்தது)



நான்: (இப்படி அவ லாஜிக் எல்லாம் சொல்லி என்னை மடக்கிட்டதால) சரி... சரி... இந்தா வாக்கிக்கோ (அப்படின்னு அவளுக்கு அவ கேட்டதையே வாங்கி கொடுத்தேன்)

மிரா: (அதை வாங்கி கையில வச்சுகிட்டு) Thank you அப்பா... I love you அப்பா... You are the best dad in the whole world...

கொஞ்ச நேரத்துல அந்த குல்பியை சாப்பிட ஆரம்பிச்சா. அவ சாப்பிடறதை பாத்து எனக்கும் ஒரு வாய் சாப்பிட்டா நல்லா இருக்கும்னு என் நாக்கு பட படத்தது. நானும், இவ தான் இப்படி பட்ட ஒரு பாசக்கார பொண்ணா இருக்காளே அதனால ஒரு வாய் காக்கா கடி கடிச்சுக்கலாம்ன்னு கேட்டேன்.

நான்: மிரா.. அப்பாவுக்கு ஒரு வாய் தாம்மா. ஒரே ஒரு கடி தான்.

(இப்ப தான் முதல் முறையா அவ யாருன்னு கொஞ்சம் தெரிய ஆரம்பிச்சது)

மிரா: ம்ஹும்.. கடிக்கல்லாம் தர மாட்டேன்... வேணும்ன்னா குல்பியை ஒரே ஒரு முறை நாக்குல டச் பண்ணிட்டு குடுத்துடனும்.

(அடிப்பாவி... இது தானா 'best dad in the world'க்கு நீ காட்டுற தாராளம்ன்னு ஜெர்க் ஆனேன். அப்பவே டீசண்டா.. சரி வேணாம்மா தங்கம், நீயே சாப்டுன்னு சொல்லிருக்கனும். இதுல ஏதோ வில்லங்கம் இருக்குன்னு என் மர மண்டைக்கு உரைச்சிருக்கனும். ஆனா குல்பியை கண்ணு பாத்துட்டதால, சரி ஒரு முறை நாக்குல டச்சாவது பண்ணிடலாம்னு முடிவு செஞ்சு அவ கிட்ட இருந்து குல்பியை வாங்கி வாய் கிட்ட கொண்டு போனேன். என் நாக்குக்கும் குல்பிக்கும் ஒரு இன்ச் தூரம் இருக்கும் போது, சடார்ன்னு என் கையை புடிச்சு Stop செஞ்சா...)

நான்: (டென்ஷனாகி) மிரா நீ தானே டேஸ்ட் பண்ண சொன்ன? இப்ப ஏன் Stop பண்ணுற?

(அப்ப சொன்னா பாருங்க ஒரு லாஜிக்கு...)

மிரா: டாடி... இந்த போட்டோல இருக்கற பொண்ணை பாருங்க... அவ அவங்க அப்பாவுக்கு Share பண்ணாம அவளே தான் எல்லா குல்பியையும் சாப்பிடுறா. அதுனால... சாரி டாடி... என்னாலயும் Share பண்ண முடியாது.



(ஆஹா... இப்படில்லாம் கூட ஏமாத்துவாய்ங்களா... வேற வழி... அந்த குல்பியை அன்பா ஒரு முறை பாத்துட்டு அப்படியே திருப்பி குடுத்துட்டேன். முதல் முறை அந்த போட்டோல இருக்குற பொண்னை காட்டி குல்பி வாங்கினா... சரின்னு விட்டேன். இப்ப மறுபடியும் அதே பொண்ணு போட்டோவை காட்டி ரெண்டாவது முறையும் எனக்கு Share பண்ணாம பல்பு குடுத்துட்டு கைக்கு எட்டினது வாய்க்கு எட்ட முடியாம பண்ணிட்டா. அதுனால நான் எனக்கே சொல்லிகிட்டேன். மனோகரா... உஷாரா இருடான்னு...)

இவ்வளவு அட்டகாசத்தையும் பண்ணிட்டு, அவ அழகா என் கிட்டருந்து வாங்கி, நான் பாத்துட்டு இருக்கறப்பவே நல்லா கும்மு கும்னுன்னு குல்பியை உள்ள தள்ளிட்டு ஒன்னுமே நடக்காத மாதிரி என்னை பாத்தா... எனக்கு வந்துச்சே ஒரு வேகம். நீ என்னடி எனக்கு Share பண்ணுறதுன்னு நானே போய் இன்னொரு குல்பி வாங்கிக்கறேன்னு வாங்கிட்டு வந்து சாப்பிட உக்கார்ந்தேன். மறுபடியும் என் வாய்க்கும் குல்பிக்கும் ஒரு இன்ச் தூரம் இருக்கும் போது என் கையை புடிச்சா.

நான்: மிரா... இது என்னோட குல்பி... நீ தான் சாப்டுட்ட இல்ல?

மிரா: நோ டாடி... Share பண்ணி சாப்பிட்டா தான் நீங்க Good boy. அதுனால எனக்கு share பண்ணுங்க.

(உடனே நான் யோசிச்சேன்... நீ மட்டும் தான் அந்த குல்பி சாப்பிடுற பொண்ணு இருக்குற படத்தை பாத்து எனக்கு பல்பு குடுப்பியா, இதோ நானும் உன் பல்பையே உனக்கு திருப்பி குடுக்கறேன்னு என் மனசுக்குள்ள நினைச்சுட்டு...)

நான்: மிரா... இந்த போட்டோல இருக்குற பொண்ணு அவங்க அப்பாவுக்கு தரல இல்ல, அதுனால நானும் தர மாட்டேன்.

(எப்புடி மடக்கிட்டோம்ல்ல அப்படின்னு நினைச்சேன். ஆனா அதுக்கும் அவ அசராம ஒரு பதில் சொன்னா பாருங்க... அப்படியே ஆடி போய்ட்டேன். அப்ப தான் தெரிஞ்சுது அவ எவ்வளவு பெரிய தில்லாலங்கடின்னு)

மிரா: ஐயோ டாடி... இந்த போட்டோல இருக்குற பொண்ணு சாப்பிடுற குல்பி, அவங்க அப்பா அவ கிட்ட Share பண்ண குடுத்தது. நல்லா பாருங்க... அவங்க அப்பா போட்டோவுக்கு அந்த பக்கமா நிக்குறார். (அதுல அப்பாவும் இல்ல ஒரு ஆட்டு குட்டியும் இல்ல... எல்லாம் உடான்ஸு)



(இதை சொல்லிட்டு என் பதிலுக்கெல்லாம் வெயிட் பண்ணாம நல்லா குல்பியை ஒரு கடி கடிச்சு குடுத்துட்டு அவ பாட்டுக்கும் ஒண்ணுமே நடக்காத மாதிரி என்னை பாத்து அவளோட கடைசி பன்ச் டயலாக்கை சொன்னா)

மிரா: You are the best dad in the whole world. I love you so much.

இது தாங்க ஒரு குல்பியின் கதை.

பின் குறிப்பு:
இதை படிப்பவர்கள் தயவு செய்து மிரா யாருக்கும் Share பண்ண மாட்டாள் என்று நினைக்க வேண்டாம் என்று அன்புடன் கேட்டு கொள்கிறேன். அவளை பார்க்கும் விதத்தில் பார்த்தாளே, அவளுக்கு தெரியும் நான் என்ன நினைக்கிறேன் என்று. எங்கேல்லாம் Share செய்யனுமோ அங்கே அழகாய் Share செய்ய முயற்ச்சி செய்வாள். நம்ம அப்பா தானே என்ற அன்பும் உரிமையும் தான் அவள் இப்படி விளையாடியதற்க்கு காரணம். Yes. She is the best daughter in the whole world.

குழந்தைகள் சில நேரங்களில் செய்யும் செயல்களும் சொல்லும் சொற்களும் நமக்கு ஆச்சரியங்களை அளிக்கக் கூடியவை. இன்னும் நிறைய நிறைய ஆச்சரியங்களையும் அனுபவங்களையும் அவளிடம் எதிர்பார்த்து காத்திருக்கிறேன்.

தூக்கம் வருது... ஆனா வரல...

ஒவ்வொரு நாள் இரவும் மிராவை தூங்க வைப்பது என்பது எங்கள் வீட்டில் ஒரு ஜாலியான நிகழ்ச்சி. கதையும் பாட்டுகளும் நிறைந்த கதம்பமாய் அவை இருக்கும். ஒரே விஷயம் சொன்னால் அவளுக்கு ரொம்ப போர் அடித்து விடும் என்பதால், கொஞ்ச நாளைக்கு ஒரு முறை புதிதாய் ஏதாவது செய்ய வேண்டி இருக்கும். சில நேரங்களில் நானே என் சொந்த பாட்டையும் சொந்த கதையையும் உருவாக்க வேண்டிய கொடுமையும் நடந்தது.

நிறைய நான் மறந்து விட்டேன் இருந்தாலும் உங்களை இம்சை படுத்த இதோ ஓரிரு நினைவில் நிற்கும் எங்கள் சொந்த Sleep Time பாட்டுகள். நான் ஒரு வரி பாடினால் மிரா ஒரு வரி என்று போய் ஒரு வழியாய் பாடி மிராவுக்கு தூக்கம் வந்துடும். ஒரு நாள் இரவு தற்செயலாக உருவான பாடல் இது.

குட்டி பொண்ணு செல்ல பொண்ணு ஊருக்கு போனாளாம்
ஊருக்கு போயி ஊருக்கு போயி முறுக்கு திண்ணாளாம்
முறுக்கு திண்னு முறுக்கு தின்னு தாகம் ஆச்சுதாம்
தாகமாகி தாகமாகி தண்ணி குடுச்சாளாம்
தாத்தா கூட தாத்தா கூட பீச்சுக்கு போனாளாம்
பீச்சுக்கு போயி பீச்சுக்கு போயி மண்ணுல குதிச்சாளாம்
மண்ணுல குதிச்ச்சு குதிச்சு ஆட்டம் போட்டாளாம்
ஆட்டம் போட்டு ஆட்டம் போட்டு தூக்கம் வந்திடுச்சாம்
தூக்கம் வந்து தூக்கம் வந்து தூங்கி போனாளாம்…
தூக்கம் வந்து தூக்கம் வந்து தூங்கி போனாளாம்…

இப்படி இந்த பாட்டு போய் கொண்டே இருக்கும். ஒரு சில நாட்கள், கொஞ்ச நேரத்துல இந்த பாட்டை கேக்கறதை விட தூங்கியே போகலாம்ன்னு தூங்கிடுவா. இன்னும் சில நாள்ள, இவனை இப்படியே விடக் கூடாது விட்டா பாடியே நம்மளை இம்சை பண்ணிடுவான் அதுனால, இதுக்கு ஒரு முடிவு கட்டியாகனும்ன்னு, இந்த பாட்டை முடிக்கறதுக்குள்ளயே, சரமாதிரியா என் கிட்ட பாயிண்ட் பாயிண்டா இப்படி கேப்பா.

• அப்பா எதுக்காக அவ ஊருக்கு போனா?
• எதுக்காக முறுக்கு திண்ணா, பிஸ்கட் கிடைக்கலியா?
• தாத்தாகூட எதுக்கு போனா, பாட்டி வரலயா?
• பீச்சுக்கு போறப்போ Giraffe (ஒட்டகசிவிங்கியும்) கூட வந்துச்சா? (திடீர்னு எப்படி Girrafe இதுல வந்ததுன்னு ஆண்டவனுக்கு தான் வெளிச்சம்)

இப்படி 100 எடத்துல நிறுத்தி கேள்வி கேட்டு, நானா நிறுத்தற வரைக்கும் என்னை விடாம தொந்தரவு பண்ணி அப்படி வாடா அப்பா வழிக்குன்னு என்னை கொண்டு வர பாப்பா.

ஆனா நம்ம விட்டுடுவோமா? ம்ஹும். எவ்வளவோ பாத்தாச்சு, இதை பாக்க மாட்டோமா? சரி எதுக்கு சொந்த பாட்டு பாடனும், நல்ல பாட்டு பாடி இந்த பொண்னோட பக்தியை வளக்கலாம்ன்னு, அடுத்து அருணகிரிநாதர் எழுதிய அழகான பாடலான கந்தர் அனுபூதில இருந்து ஒரு சாமி பாட்டை எடுத்து விடுவேன். அந்த ஒரிஜினல் பாடகர் இப்படி தான் ஆரம்பிச்சு இருப்பார். அதே ராகத்துல நானும் சின்சியரா பத்தி பழமா ஆரம்பிப்பேன்.

முருகா முருகா முருகா முருகா
முருகா முருகா முருகா முருகா
முருகா முருகா முருகா முருகா
முருகா முருகா முருகா முருகா

நெஞ்சக் கனகல்லு நெகிழ்ந் துருகத்
தஞ்சத் தருள்சண் முகனுக் கியல்சேர்
செஞ்சொற் புனைமாலை சிறந் திடவே
பஞ்சக் கரவானை பதம் பணிவாம்

பாட்டு ஆரம்பிச்ச கொஞ்ச நேரத்துலயே நோ டாடி எனக்கு இந்த பாட்டு புடிக்கல புடிக்கல நிறுத்துன்னு தியேட்டர்ல விசிலடிக்காத குறையா அலப்பறை பண்ணி என்னை நிறுத்த வைப்பா..

இப்படி பண்ணா? நாம விட்டுடுவோமா? நான் உடனே அடுத்த ஸ்டெப்புல இறங்குவேன். இந்த ஒரிஜினல் பாட்டு தான உனக்கு பிடிக்கல, இந்தா வெச்சுக்கோ டுபாக்கூர் பாட்டுன்னு, ஒரிஜினல் ரைட்டர் திரு அருணகிரிநாதர் கிட்ட மானசீகமா மன்னிப்பு கேட்டுட்டு, முருகா கொஞ்சம் அட்ஜஸ்ட் பண்ணிக்கப்பான்னு சொல்லிட்டு அதே பாட்டை ரீமிக்ஸில் பக்தி + Action கலந்து ஆரம்பிப்பேன். அதாவது, கொஞ்சம் பக்தியும் இருக்கணும், மிராவுக்கு ரொம்ப பழக்கமான விளையாட்டு விஷயங்களும் இருக்கனும். அது கிட்டத்தட்ட இப்படி தான் இருக்கும். (என்னைக்கு முருகன் வந்து என் கண்ணை இல்ல இல்ல நாக்கை வேலால குத்த போறான்னு தெரியல)

முருகா முருகா Playing முருகா
முருகா முருகா Jumping முருகா
முருகா முருகா Swimming முருகா
முருகா முருகா Running முருகா
முருகா முருகா Reading முருகா
முருகா முருகா Writing முருகா
முருகா முருகா Eating முருகா
முருகா முருகா Sleeping முருகா
முருகா முருகா Swing-ல விளையாடனும்
முருகா முருகா Sand-ல விளையாடனும்
முருகா முருகா Slide-ல விளையாடனும்
முருகா முருகா Park-ல விளையாடனும்
முருகா முருகா Pink color Chocolate குடு முருகா
முருகா முருகா Princess Toy குடு முருகா
முருகா முருகா Dora Sticker குடு முருகா
முருகா முருகா Books குடு முருகா

அப்படியே நைசாக அவ தூங்கிட்டாளான்னு பாக்கறதுக்காக, இந்த பாட்டுல இருந்து கொஞ்சம் Action எடுத்துட்டு, பக்தி மட்டும் இருக்கற மாதிரி ஒரு Remix ஆரம்பிப்பேன். அப்படியாவது அவளுக்குள்ள கொஞ்சம் பத்தி போகட்டும்னு. உண்மையிலேயே தூங்கிட்டான்னா அப்படியே விட்டுடுவா. இல்லாட்டி நான் மறுபடியும் முருகனை Action பண்ண வைக்கனும்.

முருகா முருகா அருள்வாய் முருகா
முருகா முருகா வரம் தா முருகா
முருகா முருகா என்னை நீ காப்பாய்
முருகா முருகா எதிலும் இருப்பாய்
முருகா முருகா என்னுள் இருப்பாய்

அதைவிட கொடுமை என்னன்னா, இதை பாடும் போது, ஏதோ அசதில எப்பவாவது குறுக்குல ஒரு ஸ்டேன்ஸா மறந்து விட்டுட்டு பாடிடுவேன். உடனே ஆரம்பிச்சுடுவா… அப்பா நீ “Swing” சொல்லாம விட்டுட்ட, நீ “Slide” சொல்லல, நீ “Chocolate” ரெண்டு முறை தப்பா சொல்லிட்டன்னு Statistics புட்டு புட்டு வைப்பா. இவ்வளவு தெளிவா கவனிக்கற பொண்ணு தூங்கவாங்க போகுது? உடனே எனக்கு டரியல் ஆகிடும். ஆகா… இன்னும் ஒரு 1 hour ஓடாம வண்டி நிக்காது போல இருக்கேன்னு.

ஒரு சில நாள்ல இப்படி செஞ்சும் தூங்க மாட்டா. அப்பல்லாம் இன்னொரு பாட்டு உருவாக்கி பாடி அவளை தூங்க வைக்க பாப்பேன். (அதுல கொஞ்சம் self confidence boost பண்ணுற மாதிரியும் ஒரு சொந்த பாட்டு தயாரிச்சு பாடுறதும் உண்டு. இந்த பாட்டு பாடி பாடி, ஒரு சில நேரங்கள்ல மிராவே என் கிட்ட “அப்பா. I’m Storng பாட்டு பாடுன்னு கேக்கறதும் உண்டு. இதுக்கு நாங்களே ஒரு ராகமும் போட்டு கிட்டோம்)

I’m strong…. You are strong… we are all strong
I’m brave… you are brave… we are all brave
I speak truth… you speak truth… we all speak truth
I share with you… you share with me… we all share
I do good things… you do good things… we all do good things
I am happy… you are happy… we are all happy
Life is beautiful… Life is beautiful.

இப்படி இது போய் கிட்டே இருக்கும். ஒரு வழியா மிரா தூங்கிடுவா. இதெல்லாம் அவளோட sub-concious mind-க்கு உள்ள போகும்ன்னு ஒரு நம்பிக்கை அவ்வளவு தான்.

Giraffe's Milk (ஒட்டகசிவிங்கி பால்)

இன்று காலை மிராவோடு காரில் ஸ்கூலுக்கு போகும் போது எனக்கு கிடைத்த பல்பு.

நான்: (ரொம்ப புத்திசாலியாக) மிராம்மா... நீ இன்னைக்கு காலைல பால் குடிச்ச இல்ல? அது எங்க இருந்து வருதுன்னு தெரியுமா?

மிரா: இல்ல டாடி...

நான்: ஹும்ம்... அது (Cow) பசுமாடு கிட்ட இருந்து வருதுடா தங்கம். புரியுதா?

மிரா: டாடி.... டாடி...

நான்: என்னடா செல்லம்?

மிரா: அப்படின்னா Girrafe (ஒட்டகசிவிங்கி) பால் குடுக்காதா?

(என்னா அட்டகாசம்... இப்படியெல்லாமா யோசிக்கறது?)

நான்: குடுக்கும்மா. ஆனா ஓட்டகசிவிங்கி உயரமா இருக்கும் இல்ல? அதுனால நம்மளால பால் கறக்க முடியாது. அதனால தான் Cow கிட்ட இருந்து எடுத்துக்கறோம். (எப்புடி சாமாளிச்சோம்ல்ல...)

மிரா: ஹும்... அப்படின்னா Girrafeயோட குட்டி சின்னதா தானே இருக்கும். அது கிட்ட இருந்து வாங்கிக்கலாமா?

நான்: ஹி...ஹி....ஹி.... அது.. அது... அதாவது... கரக்ட் தான். ஆனா ஸ்கூல் வந்துடுச்சும்மா. அப்பா அப்புறமா பதில் சொல்லுறேன்... ஓகேவா?

(அப்பாடா தப்பிச்சேன்டா சாமி - இனிமேல் பதில் சொல்லும் போது பாத்து யோசிச்சு சொல்லனும்ன்னு முடிவு பண்ணிட்டேன்)

முதல் பக்கம்

இது மிராவுக்கும் எனக்கும் நடந்த சுவையான உரையாடல்களின் ஒரு தொகுப்பு, எனக்கு சில நேரங்களில் ஆச்சரியங்களை அளித்த அவளது செயல்கள், ஒரு குழந்தை எப்படியெல்லாம் யோசிக்க முடியும் என உணர்த்திய தருணங்கள் ஆகியவற்றின் சில கிறுக்கல்கள். முக்கியமாக, என்றாவது ஒரு நாள் மிரா என்னிடம் “அப்பா நான் சின்ன பெண்ணா இருக்கும் போது என்னப்பா செய்தேன்” என்று கேட்கும் போது, அவளுக்கு காட்ட எனது நினைவு குறிப்புகள்...

மனோ
3rd March 2011
02:18:10 PM